Voor altijd.

Van de volière in de achtertuin en de thee met melk tot de talloze kastanjes die ik ieder jaar weer verzamelde. Van mijn oorbel die bleef haken aan het houten raamkozijn tot uw beschuitbus van de Fabeltjeskrant. Van de struiken waarachter ik mij verstopte tijdens alle spelletjes tot de koffiebonen maler in uw keuken. Van uw vogelboeken en fotocollage aan de muur tot de atlas in uw boekenkast en de zaag in de schuur. Van het dropje op uw nachtkastje tot het nood-touwtje in de badkamer dat iedereen voor licht-touwtje aanzag. Van de manier waarop u lachte en daarna uw neus op haalde tot de talloze keren dat u mij aan het lachen heeft gemaakt.

Ik mis u, nog steeds elke dag. Vergeten ben ik u nog nooit. Lachen om de herinneringen die ik aan u heb, huilen als ik u in mijn gedachten weer hoor lachen. Ik ben blij dat ik het nog kan horen, dat ik u nog zo voor de geest kan halen maar tegelijkertijd is het hartverscheurend omdat ik nooit meer een knuffel van u kan krijgen. Omdat ik u nooit kan horen zeggen wat u van mijn foto's vindt, omdat ik geen nieuwe herinneringen meer met u kan maken. Weet u, u was voor mij de eerste die kwam te overlijden binnen de familie. Nadat ik gepest werd was het groepje van mensen die ik vertrouwde erg klein. Mijn wereld was klein, u zat in mijn wereld, u was een groot deel van mijn wereld. U bent nog steeds een groot deel van mijn wereld, van mijn hart.

De allerlaatste keer dat ik u zag was het plotseling allemaal zo snel gegaan maar nog steeds maakte u dat grapje. "Dus je was 5 uur eerder uit van school? Dat vond je vast heel erg!", ik lachte, natuurlijk. Ik wist tegen die tijd ook dat er geen hoop meer was, dat dat de laatste keer zou zijn dat ik u mocht zien. We hebben geen afscheid genomen. Dat hoefde ook niet, op een dag zien we elkaar weer. Ik weet niet waar, ik weet niet hoe maar ik weet het.

Lieve overgrootopa, ik mis u nog elke dag. Ik hoop dat de vogels u om uw oren vliegen en de planten en bloemen om u heen groeien. Tot ooit lieve opa, want minder dan dat was u voor mij nooit.

Romantisch romantiseren.

Laten we dingen romantiseren. Laten we dat doen, zodat we achteraf teleurgesteld kunnen zijn en kunnen zeuren zoveel we willen. Laten we dingen mooier laten lijken dan ze zijn, zodat we achteraf na kunnen praten over hoe iets tegen gevallen is. Laten we daar allemaal vooral mee doorgaan en voor een paar minuten gelukkig zijn. Realisme is lastig en wordt vaak negatief genoemd maar feit is, realisme is het mooiste dat er is. Door realisme ga je je realiseren wat je écht hebt en waar je je best voor moet doen.

Ik heb recent een nieuwe tatoeage laten zetten: Time wounds all the heals. Nu denk je misschien 'Joh, dat is verkeerd! Time heals all the wounds!' maar nee. Sommige mensen vinden het ontzettend negatief en pessimistisch. Dat zijn vooral mensen die dingen romantiseren. Als jij iets meegemaakt hebt dat daadwerkelijk een grote impact heeft gehad op jouw leven dan heeft dat invloed op je dagelijkse leven. Hoe ouder je wordt, hoe meer je er over na gaat denken. Tijd heelt alle wonden, waarom dat niet waar is? Omdat sommige mensen geen tijd hebben. Hoe weet je dat het tijd is? Als je gaat zitten wachten tot jij denkt dat het tijd is, heb je al zo veel gemist. Je hebt al zo veel kansen gemist om de situatie beter te maken. Tijd heb je niet in de hand dus waarom wacht je op iets waar je geen controle over hebt? Deze tatoeage is voor mij een reminder dat je niet stil moet blijven zitten en wachten tot het vanzelf opgelost wordt.

Ik vind dat net als geloven dat alles door een God komt. Als jij denkt dat God iets heeft gedaan voor je, hoe kan je dan ooit in je eigen capaciteiten geloven?

Stone of the Queens' Age

Maarre, ik ben afgelopen zaterdag dus bij Queens of the Stone Age in Tivoli Oudegracht geweest. Ja, dat lees je goed. Tivoli Oudegracht. Mannetje of 1000 en Queens of the Stone Age. The only way was up, obviously. Een paar van de tofste mensen die ik ken hadden voor mij een kaartje gekocht, zodat ik er alsnog bij kon zijn. 8 dagen lang onthield ik niets dat mensen tegen mij zeiden omdat ik alleen gefocust was op Queens of the Stone Age.

Goed, Anna, Roos & ik waren er al vrij vroeg. Maar met 2 doosjes kleine gehaktballen en een thermoskan konden we het makkelijk overleven. Na eventjes voegde ook Anna II zich bij ons. Ik vond het gewoon heel gezellig. Steeds meer mensen kwamen erbij, waaronder Sonja, Kitty & Merel. 1 doosje gehaktballen was al snel op. Anna II en ik zochten naar iets eetbaars maar dat was er niet dichtbij. Alles was gesloten vanwege privé redenen of vakantie. DOE DAT EENS EVEN LEKKER IN JE EIGEN TIJD, ALS IK NIET NAAR EEN CONCERT HOEF EN STERF VAN DE HONGER. Ik wil gewoon een frikandel, is that too much to ask?!! Dat bleek het niet te zijn want er zat een snackbar om de hoek. Het stonk er ontzettend en ik hoopte zo erg dat ons eten lekkerder zou smaken dan dat het rook. Wat een drama. Het leek er wel een dixi.

Wij terug met patat, ging het regenen. Pisweer. Ik een plastic zak over mijn haar getrokken want ~don't touch my hair bitch~. Tevens had ik mijn zonnebril op tot een uurtje of 6, toen het echt hárd door ging regenen. Later kwamen we er achter dat Kitty een paraplu in de auto had liggen, was erg fijn en handig want als je dus propt pas je er met z'n vijven onder. Toen kwamen Steven & Alex ook nog aan, iets daarvoor Eveline & Eva al. Het was erg gezellig tot mensen voor gingen dringen. Gelukkig regelde Merel dat wij met Sonja als eerste naar binnen mochten rijden. Stonden we dus alsnog vooraan in de rij, zoals we verdienden. Uiteindelijk liep ik als eerste de zaal in en stond ik precies tussen Josh & Dean in, met goed zicht op Jon. Jon zat overigens ergens in een hoekje gepropt, we zagen zijn hoofd amper door alle rook. FUN FUN FUN.

Het voorprogramma was DJ Walter. Ja mensen, DÉ DJ WALTER! Die naam alleen al hoort je hart te verwarmen want wie kent hem niet. Die malle DJ Walter. Nee even serieus, wat dacht degene die dat überhaupt een voorprogramma noemde?!!! Bij élk concert is er van tevoren muziek. Hier stond een gappie aan de zijkant achter een dj booth wat plaatjes te draaien die niemand kende. In de bovenzaal speelde Traumahelikopter op een bruidsfeest. HOE DAN. ZITTEN WIJ DAN MET DJ FUCKING WALTER. WALTER, WALTER, WHO THE FUCK IS WALTER????? --Sorry, geen resultaten gevonden voor DJ Walter--.

NOU TOEN BEGON QUEENS OF THE STONE AGE EN ihduidfhNIUDHJDNIUSDFKHJSDFOALDKJSDMFH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jeeeeeeeeezus motherflippin christus!!!!! Bi-zar hoe fucking goed. De stemming zat er prima in, iedereen ging kapot hard los en de mannen hadden het duidelijk naar hun zin. De setlist varieerde van oud tot nieuw en alles werd luidkeels mee geschreeuwd. Tussendoor werden er nog een aantal grapjes gemaaaaaaaaaaakt, drank genuttigd en sigaretten gerookt. Echt waar. Als je afgelopen zaterdag gemist hebt, heb je een van de beste shows óóit gemist. Na afloop gooide iemand nog een plectrum van Josh naar mijn hoofd dus die heb ik nu ook hihi.

Erna ging ik met Kitty & Sonja mee, bij Sonja slapen want de bus naar mijn wanker hometown is niet echt een groot succes qua tijden. Bij Sonja heb ik haar super-evil-kroelkat leren kennen. Penny is lief. De volgende dag brak in de trein naar huis. Blauwe knieën, blauwe pols maar vooral zo'n onwijs onoverwinnelijk gevoel. Nog steeds ben ik compleet gebroken en gister had ik een soort van post-concert-dipje maar WAAROM IN GODSNAAM?? Ik heb het beste concert ooit gezien en over 2 weken mag ik weer naar ze toe!!!! Natuurlijk gaat het niet zo tof en goed worden maar wel gewoon geweldig. Ik hoop op een knallende setlist maar ze spelen in Ziggo Dome, ook voor mensen die ze misschien nog niet zó lang kennen, dus ik denk het niet. Maar hé dat maakt niet uit, I'm fine with everything. Ik kijk er erg naar uit om iedereen daar weer te zien, stuk voor stuk toffe mensen die van goede muziek houden.

Hói

Obey me and listen

Yes, I will, once again, share my amazing taste in music with you guys. I don't really remember the ones I posted before so if it's double: I DON'T CARE. 

Let me start off with this; 

De Staat - Get It Together (live @ the singers' house)
I hope you can handle the awesomeness. I know it's a lot of awesomeness but try to deal with it because it's worth it. Fucking amazing. You can't argue with me on this one. If you try to: I JUST TOLD YOU TO NOT ARGUE.




Third Eye Blind - Hows It Gonna Be
I don't even know how I found this song a few years ago. But I still love it as much as I did on the day that I found it. Of course you all might know this one already but if you don't; just click play because it's a beautiful song that everyone should hear in their life, even if it's just once.




Biffy Clyro - The Thaw
As some of you know, I went to see Biffy Clyro last week. Exactly one week ago. They didn't play this song but I don't mind because they played so many other awesome songs. I've been listening to this one in particular a lot lately. "The secrets in the snow will always come out in the thaw". It's quite different from what you might have heard of them, if you've only heard the popular ones that is. At one point, you can actually feel the pain. Give it a spin and be amazed.




Queens of the Stone Age - Kalopsia (acoustic @ Bridge School Benefit)
Ever since I knew a song called "Kalopsia" was going to be on the album, I felt like it was going to be the one that I'd like the most. By now, Fairweather Friends is kicking in a little more than Kalopsia does, maybe because Fairweather Friends is very accurate in these times. But still, I feel like Kalopsia is one of the greatest songs ever. And to hear it played acousticly just makes it even better. You should be ashamed of yourself if you think this is not fascinating, interesting and amazing. You don't have to like the band to like what they've done with the song and how they played it. No, I'm telling a lie. You SHOULD LIKE THE BAND BECAUSE THEY ARE FUCKING AMAZING. Now obey me and listen. You all should know that I rarely get this excited.




Jimmy Fallon, Miley Cyrus & The Roots - We Can't Stop
This is so great. I love Jimmy Fallon & The Roots but in this one you can hear that Miley can actually sing. If you still deny that because you think she dresses like a cheap whore; GET OVER YOURSELF. The girl can sing. She's been raised to be in the entertainment business and she's doing great. She was trying to make a statement with her VMA performance, just like Madonna & Britney did years ago. And she did well. You know, for her, negative publicity still is publicity and people can go suck their own dicks because in the end it's her gaining respect from many people for doing her own thing. I don't agree with the way she dresses but that's just part of who she is. She has become her own brand. If you can't respect that or the fact that she's been in the business longer than most artists then you should really eat so much you get real fat and your thighs block your hearing.

Goede dingen zijn goed.

Het was fucking geweldig. Biffy Clyro in 013 (Tilburg), afgelopen donderdag. Ja, het was niet alleen Halloween en Biffy Clyro dag maar ook mijn tweeëntwintigste verjaardag. Dat maakte het misschien nog wel iets toffer. De rij was erg gezellig, Kelly en ik begonnen samen en eindigden met een aanhang van nog drie meiden. Sanne, de schenker van mijn ticket (tevens goede vriendin), kwam wat later. Nadat we allemaal gegeten hadden en onze spullen in de auto hadden gelegd, ging Kelly haar ticket ophalen bij de kassa. Als je in de presale besteld moet je die dus bij het gebouw ophalen. Op de website van 013 staat dat je je kaartje tussen 10 en 5 op kan halen bij de kassa, maar als er een concert is kan dat tot later. Rond een uur 6 ging Kelly naar de kassa maar die was dicht! Paniek, echt paniek. Gelukkig stond ze om kwart voor 7 (tijd dat de deuren open zouden gaan) voor de kassa, die 10 minuten eerder open ging. Toen ook Kelly haar ticket bemachtigd had begon ik te schreeuwen. "KELLY, KELLY, KELLY!" klonk het al snel vanuit de hele rij. Prachtig. Na even wachten in de rij gingen de deuren open en moesten we trap op en de trap in de zaal af. Iedereen dacht "ik ga fucking hard naar beneden rennen voor een goede plek" maar le nope. Als je dat probeerde ging je gegarandeerd héél hard op je smoel. De treden zijn groot, dus als je klein/gemiddeld bent loop je erbij als een kip.

Al snel hadden we ons plekje gevonden. Voor Simon stond het al vol op de eerste rij dus stonden wij bij de bassist, James. Mooi plekje, vonden we. Het voorprogramma was Dry The River, een bandje uit de UK. Ik had geen moeite gedaan om muziek op te zoeken. Ik kende ze van naam, dat was voor mij genoeg. De liedjes startte onwijs langzaam maar werden langzaam opgebouwd naar wat harder. Toen ze er eenmaal waren klonk het goed. Zo ging het elke keer. Gelukkig stond er een Engelsman op de eerste rij om ons te entertainen door tussen de liedjes door o.a "SIGN MY TITS" te schreeuwen anders was er geen klote aan geweest.

Toen Biffy Clyro eenmaal begon ging alles zo snel. Ze hebben 21 nummers gespeeld en ik ben de helft alweer vergeten. Alles kwam voorbij, echt van alles. We hebben geschreeuwd, gedanst, ik heb nog even gejankt maar we hebben ook gelachen. Ik vond het geweldig, echt fucking bizar hoe geweldig. Spontane mannen, goede muzikanten, onwijs mooie mannen. Ik was echt kapot erna. Smashed. BAM! JONGUH! Nee. Nee. Nee. Dat heb ik net niet getypt. Ssht. Zwijg. Don't judge me. Het was ook echt een heel fijn publiek. Je kon duidelijk merken dat het vrijwel allemaal mensen waren die ze al vaker live hadden gezien en elk liedje werd luidkeels mee geschreeuwd. Ook heb ik nog een plectrum gekregen. James gooide een aantal plectra weg en keek me aan toen hij er één naar me gooide, die belandde helaas voor het hek. Ik was blij dat de mevrouw tussen het podium en het hek in het plectrum daadwerkelijk aan mij gaf toen ik mijn hand uitstak.

Gelukkig mocht ik bij Sanne en Roel crashen, altijd fijn! Alleen had één van de poezen mijn schoen onder de bank geslingerd, met haar kop! Ik vind het knap. Leuke ninja Puk & Kiki. De volgende ochtend werd ik om 10:00 wakker. De tijd dat de verkoop voor kaarten voor Queens of the Stone Age in Tivoli, aanstaande zaterdag, begon. Maar daar zou ik niet heen gaan. Ik kon in eerste instantie niet en ik vond het vrij duur. Je kon namelijk alleen een kaartje kopen als je ook naar ze toe gaat als ze in de Ziggo Dome staan. Een kaartje daarvoor was ongeveer 55 euro en die van Tivoli was 45 euro. En dan ook nog de trein, dat vond ik een beetje duur. Toen werd ik vrijdagavond ineens gebeld. Het was één van mijn vriendinnen, Merel. Die ging mij aan de telefoon vertellen dat zij, Sonja, Anna & Steven geld bij elkaar hebben gelegd en een kaartje voor míj voor QotSA in Tivoli hebben gekocht!!!!! Natuurlijk flipte ik en geloofde ik het niet. Maar het schijnt echt waar te zijn! Dus ik blijf zeker tot zondag lekker op cloud 9 en daarna kom ik vast wel weer met een chagrijnig blog ofzo :-))

HOUTJEBAKKES

Het lijkt wel een of andere nare infectie die steeds maar terug blijft komen. Iedereen heeft er last van behalve de infectie zelf en wat je er ook tegen doet, het lijkt niet weg te gaan. De infectie lijkt de subtiele hints niet te snappen. Met "de infectie" refereer ik naar het onderwerp van dit blog: Mensen die praten tijdens concerten.

Altijd weer gebeurd het. Het maakt ook werkelijk waar niets uit waar je bent, welk genre, de grootte van de zaal, het doet er niet toe. Zaterdag 12 oktober had ik er zelf mee te maken. Ik ging naar een concert van Niels Geusebroek maar kwam eigenlijk meer voor zijn voorprogramma; Shane Alexander. De zaal was best klein (200 man, uitverkocht) dus als iemand achter een scheet liet, kon je die vooraan horen. Toen Shane op kwam was er geen gejuich, dat vind ik al niet kunnen. Er staat daar iemand op het podium die ons op komt warmen voor de hoofdact. Dat je diegene niet kent staat daar los van. Laat je verrassen, je weet nooit wat zo'n iemand in zich heeft. Daar irriteerde ik me al aan, wist ik veel dat het nog erger zou worden.

Werkelijk waar, het heeft geen minuut geduurd voor er luidruchtig gepraat werd in de zaal. Waar? NAAST MIJ! Dat is nóg erger dan achterin. Laat het me duidelijk maken, alsjeblieft: PRATEN DOE JE IN DE PAUZE. PRATEN DOE JE NIET ALS ER IEMAND OP HET PODIUM STAAT DIE ALLES GEEFT OM MENSEN TE BOEIEN EN VAN ZIJN MUZIEK TE LATEN GENIETEN. DAT IS ONBELEEFD. Iedereen verwachtte dat het een stel tieners waren, dat dachten de drie vrouwen van 42 zelf ook denk ik.

Shane had het ook door, die kon zichzelf waarschijnlijk niet eens meer horen zingen. De twee meiden voor mij begonnen ook al, de man ernaast zei er gelukkig wat van. Shane behandelde de infectie met sarcasme en voor 2 nummers leek er een einde aan het geschreeuw gekomen te zijn. Niets was minder waar. Net toen hij zei dat het een liefdesliedje was dat hij op een trouwerij had gespeeld, begonnen ze weer luidruchtig te praten. Gelukkig schreeuwde een jongen "HEY, FF JE BEK HOUDEN NOU" en trokken ze zich dáár wel wat van aan (waarschijnlijk omdat ze vrijgezel en cougar zijn).

Kijk. Praten met je vriendinnetjes doe je maar fijn in een kroeg, op de wc of in de pauze, I don't even fucking care, doe het niet tijdens een optreden van een artiest. Je bent niet grappig, je bent ook niet stoer, je bent misschien wel een beetje dronken maar je bent ook een trut. Het ergste vond ik nog dat Shane geïrriteerd naar ze keek en dat ze zeiden "Oh, meneer is het zat." GOH, IS DAT EVEN RAAR?????????????? Als jij, ongeveer 42 jaar, over de 23-jarige jongen die gisteravond de dolfijntjes boven je bilspleet ontdekt heeft praat, zou jij ook boos worden als iemand door jouw verhaal heen praat. Die man stopt zijn hele hart in zijn muziek en wat doe jij met je grote flapkut? ER DOORHEEN PRATEN.

Wie je ook bent, man, vrouw, kind, LONG HAIR DON'T CARE, praat er alsjeblieft niet doorheen als er iemand op het podium staat. Natuurlijk, een paar woordjes op een normaal niveau in iemands oor kunnen best, maar ga niet bijpraten tijdens het concert. Niet alleen jij komt daar om iets tofs te zien. 

Gelukkig ben ik gelukkig.

Lieve mensen die de afgelopen 8 dagen bij mij in de buurt zijn geweest: ik wil jullie bedanken voor alles. Alles. Jullie hebben geen idee hoe veel effect jullie positieve energie op mij heeft. Na vorige week woensdag was ik er zeker van dat ik van mijn cloud 9 afgekicked zou worden maar dat was niet zo. Mijn cloud 9 trip vervolgt zich vrolijk. Jullie zijn stuk voor stuk ontzettend mooie personen. Inside & out. Het klinkt corny as fuck maar zo voel ik het. Jullie zijn the main reason voor mijn blijheid. Ik heb me oprecht gelukkig gevoeld in de afgelopen acht dagen. Ik weet dat sommige van jullie het ook niet altijd allemaal maar makkelijk hebben en ik hóóp dat júllie weten dat ik er dan ook voor jullie ben. Hoe ontzettend veel jullie steun voor mij betekend heeft kan ik niet uitleggen. Ik hoop dat jullie weten dat jullie prachtig zijn. Jullie verdienen het. Voel je goed over jezelf, dat is compleet terecht. Soms heb je van die dagen dat je down bent maar met de herinneringen die jullie mij hebben gegeven heb ik geen reden meer tot down zijn. Jullie zijn een kostbaar bezit dus ga voorlopig maar niet weg van mij. Voor het eerst in een lange tijd heb ik een gevoel van rust. Weet dat ik van jullie hou en jullie bewonder. Stuk voor stuk. Misschien allemaal om een verschillende reden maar om 1 reden in het algemeen: you'll be there when the rain starts to fall.

Music

It hasn't been a long time since I posted a music blog about what I'm listening to these days but I already got some "new" songs I wanna share with you.

The Fratellis - Seven Nights Seven Days.

I already posted a video with their song the last time but the clip is out now so you gotta check it out. I like it a lot and I would like for The Fratellis to not be underrated anymore because they are a really good band with really good musicians and songs.

John Mayer - Born and Raised.

I am completely in love with John Mayer and have been for a while now. Born and Raised is such a great album and John is a great musician. He also loves Stevie Ray Vaughan and that's a big + so hey lezgetmarried babeh. I wish I was Katy Perry (never thought I'd say this, sigh, John makes people do and say weird stuff). I like this video because I like the headband. SRV wore it too sometimes. Of course it's not only because of the scarf around his head but this is a song that touches me. That sounds really inappropriate. Ok. Err.. I like it when he plays harmonica. The song calms me down (I need that every now and then). Nuff Said I guess

De Staat - All is dull.

I posted about them in my previous music blog post but this is a different song and a live recording. Yes. They really are that good live. I was there when it got recorded and holy crap these guys are so good. They already proved that with their 2 previous albums but this is just fucking magical again. If you have the time to check some other songs out; do it. This was my favorite from last saturday (when it got recorded).

Gavin DeGraw - Who's Gonna Save Us.

Yes! Gavin DeGraw is back again and I am loving it. The last album was a really good one and it seems that this one is going to be the perfect follow up. This is one of the newest songs and I love the lyrics. "At the bottom of an empty bottle is where the truth starts to spill. Don't wanna wake up with regrets from this feeling we can't kill" is the line that gets to me the most. I hope I get the chance to see him perform again because I really enjoyed it the last time. That was also because I had great company throughout the day! I honestly don't give 2 shits if you don't like Gavin in this blog because he's a good musician who writes good songs and has been in the business long enough to deserve some of your respect. 

Bastille - We Can't Stop.

Of course I would not make this blog without posting my about my babies. This time they did a cover of Miley Circus's song We Can't Stop. I admit, at first I thought "oh god no why" but it's actually really good and about a thousand times better than the original. Combined with the jokes that are hidden in the song it's just a great video to watch and listen to. They are a talented bunch of people who know how to make something sound completely different by adding just a few things and make it sound so good you want to rip your heart out and send it to them. Maybe the last line went a little too far but I can't hide my inner fangirl when I talk about Bastille. They are so much more than just another band from the UK. If you haven't got that figured out yet then something is wrong and my advice is to go see a doctor who can provide you with help. 

Dear Love - Lost
You might not have heard about this band just yet but keep your eyes and ears peeled because they are going to be great. At least, that's what I expect and hope for them. When I first heard this song the singer's voice immediately stood out to me. I like how this song sounds, it's right. It all fits together. It's one. The lyrics are phenomenal and I guess that it's an understatement to say the writer is kind of a lyrical genius. It was the first song they put on YouTube and it was better than I expected. I sure hope they become bigger and bigger and can come to The
Netherlands soon! You can also follow them on twitter: DEAR LOVE & youtube: DEAR LOVE

 
VIDEO - beware, this link contains awesome music

Zat (nee ik ben niet dronken ssst)

De laatste paar dagen voel ik me boos. Ik ben echt heel boos en ik heb even geen idee waarom precies. Ik heb op dit moment een paar dingen waar ik wel boos om kan zijn en volgens mij is het gewoon alles bij elkaar.

Ik kan er vooral niet tegen dat iemand het niet zwaar mag hebben omdat "die en die" het veel zwaarder hebben. Iedereen heeft zijn eigen leven en zijn eigen hoeveelheid die hij/zij aan kan. Jij kan niet voor een ander bepalen of ze het wel of niet zwaar hebben, of ze wel of geen pijn mogen hebben. Dat zijn allemaal van die achterlijke dingen die me ontzettend boos maken. 

Dan heb je ook nog mensen die er nooit voor een ander zijn maar er wel willen zijn als ze zichzelf goed af kunnen schilderen bij vreemden. Volgens mij hebben die mensen geen idee hoe erg dat is voor iemand die er wel altijd is voor mensen die ze nodig hebben. Ik snap niet hoe iemand daarmee weg kan komen. Ik sta op exploderen omdat ik dat heel erg vind. Ik neem dat iemand kwalijk. Niemand wilt wat zeggen omdat ze bang zijn dat er een breuk in de hele relatie komt maar moeten we ondertussen maar alles blijven pikken? Sorry, ik kan niet langer doen alsof. Daar hou ik niet van. Het feit dat iedereen dat op dit moment dan ook doet, frustreert me. Het bouwt van binnen steeds hoger op en er komt gewoon een moment waarop dat instort. Als dit zo doorgaat kan ik je verzekeren dat het niet lang meer duurt.

Het maak me gek dat ik dagen niks te doen heb. "Dan ga je toch stoffen, stofzuigen, wassen en strijken?" sorry, ik weet niet hoe traag jij bent maar daar ben ik niet de hele dag mee bezig. Als ik vroeg op sta ben ik met alles tegen een uurtje of 2 weer klaar. En dan doe ik weer niets. Het maakt me niet uit wat voor werk ik ga doen, als ik maar wat doe en geld verdien. Ik heb de afleiding nodig, ik heb te veel energie dat ik niet kan uiten en ik heb het geld nodig. Ik blijf zoeken want wie weet komt er plots wel weer wat voorbij maar ik snap niet hoe mensen hele dagen niets kunnen doen. Mij frustreert het. Natuurlijk, op sommige dagen heb ik ook geen zin om wat te doen maar ik word ook niet gestimuleerd om iets te doen. Dat heb ik zo erg nodig en nu ik dat niet heb weet ik gewoon niet wat ik moet/kan doen. Ik probeer al mijn energie kwijt te raken door constant op de "refresh" knop van de vacature websites te drukken maar helaas raak ik daar mijn energie niet aan kwijt (goh wat raar).

Doei.

Popo.

Michelle is weer eens boos. Het is een tijd geleden dat ik een boos blog heb geschreven. Of eigenlijk niet echt maar he ok. Dit keer ben ik boos op de politie. Toen ik n.a.v een tweet (shout out to Menno TWEET ) bij dit artikel KLIK kwam werd ik pissig, ja. Niet alleen op de Marokkanen die maar niet ophouden met hun achterlijke gedrag (nee, Marokkanen zijn niet het enige volk die dat doen en misschien wordt dat van hen wat vaker in de media gebracht dan van andere volkeren ja) maar ook op de politie die gewoon bang lijkt. Als politie moet je mensen gerust stellen en willen helpen. Is een beetje messed up als je dan bang bent voor eventuele consequenties. Eerst verdedigde ik de politie "ah joh, die mensen doen ook gewoon hun werk" maar dat is het punt.. Dat doen ze niet meer. Achter herrieschoppers gaan ze niet aan omdat er wraakacties kunnen volgen maar dan moet ik 1 keer mijn poot uitsteken naar zo'n iemand en dan zit ik wel vast. Was ik maar angstaanjagend, dan kon ik alles maken. Als je melding maakt van overlast of zo iets dergelijks, moet je drie kwartier wachten eerder dat de politie op de stoep staat. En drie kwartier is nog snel deze dagen. Bizar vind ik het. Ik las op de Facebook die aangemaakt is, het volgende:

Op verzoek van de politie hebben we geen aangifte gedaan vanwege voor de hand liggende wraakacties. -> en dat was 16 jaar geleden. Moet je nagaan hoe lang dit al aan de gang is en dat er eigenlijk niets och niets veranderd is.

De politie is lui, nalatig en makkelijk te omzeilen als je geweldpleger bent. Laten we bij iedereen het licht uit den ogen slaan, er wordt toch niets gedaan als je er enigszins buitenlands en groot uit ziet.