I'm ready!

NOG 12 DAGEN

Bij iedere opleiding die ik heb gedaan (Ja, dat zijn er veel. Nee, ik heb er geen afgemaakt) werd gevraagd waar je jezelf over 5 of 10 jaar ziet. Voor mij was dat simpel;

Goed bevriend met Neil Young, zittend in de tuin ergens in Canada met alle zwerfhonden die ik opgevangen heb en daarnaast de 52 mannen van mijn wishlist.

Maar goed, ik schreef dat nooit op omdat ik nooit zo ver durfde te dromen. De droom om naar Canada te kunnen gaan is er al sinds ik 12 was, het is de grootste droom die ik heb die daadwerkelijk uit kan komen. Wij zijn nooit het rijkste gezin geweest, gelukkig ook zeker niet het armste, maar ik zou heel hard moeten sparen wilde ik die droom waar maken. Maar ineens kwam daar afgelopen december verandering in.

Zo'n 3 jaar geleden heb ik contact gezocht met de neef van mijn vader, Joost, die al jaaaaaren in Toronto woont met zijn gezin. Vanaf toen zijn we regelmatig gaan skypen om elkaar op de hoogte te houden van de families en Joost hielp mij heel erg met het aanpassen van mijn CV, motivatiebrieven en e-mails. Ik kreeg in december het aanbod, of ik voor 5 weken naar Toronto wil komen, dan kan ik in het appartement van zijn dochter en haar man verblijven. Perfect! Ik was vooral de laatste 3 jaar hard aan het proberen om naar Toronto te kunnen, gezien ik hen allemaal graag wilde ontmoeten. Maar nu kwam dit zo op mijn pad en heb ik het aangegrepen.

Afgelopen oktober ben ik voor het eerst gaan vliegen. Een vlucht van 2 uur, met mijn beste vriendin. Ik vond het vliegen niet erg. Maar nu 7 uur lang alleen vind ik toch wel een beetje spannend. Wat de FUCK moet ik 7 uur gaan doen? Nou weet ik dat er zat te doen is in een vliegtuig maar realiseer je ff dat ik nog nooit in zo'n groot ding met al die zooi heb gezeten. Ik kan me dat nog even niet inbeelden.

Ik heb er wel echt onwijs veel zin in. Ik ga eindelijk Joost, Marilyn, Jessica & Francis ontmoeten! Ik ga eindelijk naar het land waarvan ik niet heb DURVEN dromen! Ik ga nog eens heerlijk alleen ook! Na de afgelopen paar maanden heb ik hier zo veel behoefte aan. Ik heb zo veel rekening gehouden met iedereen. Proberen niet teveel te laten merken, proberen mijn stemming goed te houden, proberen om niet teveel te zeuren. Nou is dat niet altijd gelukt maar om er dan even obamaself op uit te gaan vind ik echt een heerlijk vooruitzicht.

I'm READY!

Hallo. Het voelt een klein beetje alsof jullie dit bericht van mij verwachten, al weet ik heel goed dat ik geen fanbase heb maar veel steun van mensen die een update verdienen. Ik kan niet met 1 bericht komen en het daarbij laten.

Vandaag is dé dag. Mijn moeder gaat, na 25 jaar een gezin te hebben gevormd, op zichzelf wonen. In haar eigen huis. Met haar eigen meubels. Met haar eigen spullen. Met onze hond Jip.

En dat vind ik dan ook gelijk het moeilijkste. Mijn hond gaat weg. Natuurlijk gaat hij de wereld niet uit, het is hooguit 10 minuten fietsen, maar het is wel anders als hij er niet is.

Mijn moeder gaat dus uit huis. Mijn zusje en ik blijven bij mijn vader. De hele week helpen mensen ons met het huis klaar maken en met de nodige spullen halen. Maar eerlijk gezegd helpen mensen ons al maanden.

Ik spreek voor mezelf als ik zeg dat ik vind dat we echt enorm veel steun hebben gehad van zoveel mensen. Mijn families, mijn lieve vrienden en daarnaast ook nog eens kennissen die ik vrijwel nooit spreek. We mogen dankbaar zijn voor iedereen.

In Juli werd de knoop doorgehakt. Vanaf daar ging het niet echt snel. We zijn nu een half jaar verder en de scheiding is er nog niet officieel door en mijn moeder heeft pas sinds vorige week een huis. Natuurlijk leef je 24/7 met spanningen die zijn tol eisen. Ik denk dat we alle 4 kapot zijn en hierna bij kunnen gaan komen en kunnen gaan proberen om alles zo snel mogelijk als "normaal" te gaan zien.

Over 3 weken vertrek ik voor 5 weken naar Toronto, Canada. Ik ben blij dat ik voor die tijd nog wat rust krijg. Mijn eerste (vlieg)reis alleen, gelukkig naar familie, dus toch een beetje spannend. Ik heb er zo ontzettend veel zin in en wat mij betreft vertrek ik over 5 minuten. Maar het is fijn dat er nu een tijd aangebroken is waarin we tot rust kunnen komen, misschien opnieuw uit kunnen vinden wie we ook alweer zijn en waar we voor staan. Misschien ook om te kijken hoe we erin staan en hoe we dat gaan handelen.

Bedankt voor jullie oprechte interesse. Bedankt.

Stuur me varkenshaas ik ben echt vet zielig