Zeg maar even niets

Goed. Luister. Vandaag is een dag van nationale rouw. Dat is uniek. Waarom? Omdat een vliegtuigramp waarbij zo veel Nederlandse mensen omgekomen zijn, ook uniek is. 193 mensen die allemaal minimaal 20 mensen kenden, dat gaat hard. Dan kent iemand vast wel iemand, en die ook weer iemand. En dan beleef je de pijn en het verlies van dichtbij. Mensen zoeken elkaar op met deze dagen omdat we elkaar nodig hebben. Meer dan we ons realiseren. Ik vind het oneerlijk tegenover de slachtoffers en families als ik lees hoe mensen het ermee oneens zijn dat er een dag van nationale rouw is. "Maar dat hadden we toen ook niet.", dus? Het is nu een andere tijd, een ander geval, iemand anders gaat er over. "In het buitenland gaan zo veel mensen elke dag dood" dan sta jij daar toch lekker bij stil? Wie zegt dat je dat niet mag doen dan? Heb je er iemand voor nodig om daarbij stil te kunnen staan? Nee toch.

Als je niets met deze dag te maken wilt hebben dan hoeft dat niet, maar ga niet respectloos zijn en zeggen dat het onnodig is. Het is nodig, in dagen als deze krijgen we de kans om een eenheid te zijn, wat haast nooit gebeurd. Als jij vindt dat ze in het buitenland meer verdienen dan ga jij daar lekker een poosje heen. Dan ga jij lekker vrijwilligerswerk doen of geld overmaken, whatever. Dan ga je op zo'n dag als deze niet op social media en overal met je grote bek schreeuwen dat het niet nodig is. Ik kende niemand die op die vlucht zat persoonlijk maar als ik een paar straten verderop langs het huis rij waar een vrouw, die aan het begin van haar leven stond, omgekomen is dan krijg ik kippenvel. De vlaggen hangen buiten, halfstok, zoals het hoort nu. Of je daar aan mee doet is jouw keuze, dat is jouw zaak. Maar jij hebt niet het recht om zo'n dag af te pakken van mensen die er wél behoefte aan hebben. Natuurlijk wordt het je neus ingeboord op Facebook met gedeelde plaatjes en profielfoto's, dat is nou eenmaal Facebook. Dan weet je dat je op zo'n dag als deze daar lekker weg moet blijven, je eigen ding doen, het is lekker weer buiten.

Als het goed is ben je opgevoed. Dan heb je geleerd wat respect is en dan heb je geleerd respect te hebben. Heb dat, heb fatsoen. Heb je echt zo'n miserabel leven dat je zelfs zo'n dag af wilt pakken van mensen die al zo veel doorstaan hebben de afgelopen dagen? Sommigen hebben nog niet eens de garantie dat hun vader, moeder, man, vrouw, zoon, dochter, broer, zus, neef, nicht, oom, tante, opa, oma, vriend, vriendin, buurman, buurvrouw, collega, of whatever thuis komen. Of dat er überhaupt nog iéts van ze over is. Maar goed, ga vooral tegen iedereen in die er wat van zegt en blijf lekker bezig met zeggen dat het niet nodig en belachelijk is. Dat mag jij vinden. Maar je mag zo'n dag niet weg pakken van iemand die het het hardst nodig heeft. Mensen verwerken dingen op een andere manier, iedereen doet dat. Laat ze dan.