donderdag 28 augustus 2014

Ik weet dat ik raar ben.

Weet je wat nou zo leuk is? Dat ik vaak alles te horen krijg. Dat ik overal achter kom. Ik vind het interessant dat je na weken geen contact nog steeds over mij praat tegen mensen die mij ook kennen. Ik bedoel, ik weet dat ik ont-zet-tend interessant en uniek ben maar hé bedankt voor de bevestiging..... Al krijg ik nu te horen dat ik niet spoor. Is het niet leuk dat degene die dat zeggen vaak hele egoïstische personen zijn, die niets behalve bullshit met een ander delen omdat ze opgevoed zijn met de gedachte dat ze de enige op de wereld zijn die er toe doen.

Als enige van de hele groep drie keer op kunnen scheppen en het snel weg vreten zodat je nóg een bord kan nemen terwijl de rest één bord heeft gehad. Dat is maar één van de vele voorbeelden die ik heb. Zet ik hier een naam neer? Nee. Zet ik hier verdere informatie, wat onze band betreft, neer? Nee. Maar ik wil je laten weten dat ik het weet. Het grappige is nog dat ik(en met mij nog een groep)  dacht dat nu je ouder wordt, je meer fatsoen zou krijgen. Wat meer op je eigen benen zou gaan staan, je eigen mening zou hebben. Surprise surprise, you still don't have a mind of your own.

Je mag over mij blijven praten wat je wilt maar uiteindelijk komt het toch wel bij mij terecht. What goes around comes around. Wat ik grappig vind is dat ik mijzelf niet eens kán verlagen tot jou (jullie) niveau, omdat ik beter weet. Ik weet niet eens of je dit blog leest, ik hoop zó van wel. Ik denk ook van wel, gezien jij (of degene boven jou) ontzettend nieuwsgierig is naar alles wat ik doe met mijn leven. Ik hoop dat je dit leest en dat je dan denkt "shit.. She knows. Laat ik maar stoppen met deze bullshit te poepen". Maar na al die jaren denkt diegene boven jou dat ook nog steeds niet, dus ik betwijfel het.

Kijk, de enige reden waarom ik verder niets zeg is omdat er, naast jij/jullie, nog een grote groep mensen is waar ik wél van hou. Die ik wél in mijn toekomst wil hebben. Die mij wél respecteren, en het respect is wederzijds. Maar voor jullie is het op, zo op. Zo fucking op. Geniet van dit blog want het zal de enige aandacht zijn dat je zult krijgen. Ik hoop dat je je kapot ergert om hoe "raar" ik ben. Ik hoop dat je je OP VREET omdat je weet dat dit blog om jou gaat. Ik ga me niet eens meer zorgen maken over de dingen die je tegen anderen zegt, omdat er inmiddels al zó veel geluld is dat niet waar is en mensen het toch niet meer geloven. Verder is het feit dat je geen echte vrienden hebt ook iets waar van ik denk "kijk even naar jezelf". Goed, dikke kus, slaap lekker, krijg herpes en kweek een wietplant zodat je leven er wat leuker op wordt want met dat zuurpruimen hoofd wilt nog geen hond over je heen plassen.

MET VRIENDELIJKE GROET,
MICHELLE. Je weet wel, die rare, vreemde, die niet spoort.